Transparantie over duurzaamheid belangrijk voor kledingsector
SOMO-Arisa publiceren rapport over dwangarbeid in Indiase spinnerijen – reactie Modint
31-05-2021 - Veel bedrijven in de modebranche werken er hard aan om hun productie in de gehele keten te onderzoeken op duurzaamheid en goede arbeidsomstandigheden en hierover te helder communiceren. Modint geeft in dit artikel een reactie op de berichten rondom het verschijnen van het recent gepubliceerd onderzoek van kenniscentrum Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) en mensenrechtenorganisatie Arisa. In het rapport worden verschillende internationale bedrijven, waaronder het Nederlandse Zeeman en We Fashion, gelinkt aan Indiase spinnerijen waar de rechten van werknemers ernstig worden geschonden.
Het is de kernactiviteit van NGO’s om het schenden van mensenrechten te onderzoeken en aan te kaarten, met als doel goede werkomstandigheden wereldwijd. Veel kledingbedrijven, en zeker de bedrijven die zich hebben aangesloten bij het convenant, hebben hetzelfde doel, maar hebben niet altijd de middelen om alle actoren in de wereldwijde keten te onderzoeken op het schenden van mensenrechten of de schade aan het milieu.
Complexe keten
Inkopende kledingbedrijven controleren doorgaans niet alleen hun eerstelijns leverancier, maar gaan juist de afgelopen jaren steeds verder in het onderzoeken van risico’s in de keten. Zij huren daar allerlei experts voor in om te verifiëren of er ergens in de complexe keten sprake is van misstanden. Zo is het Bangladesh akkoord ook door veel Nederlandse bedrijven ondertekend en is het niet door de ondertekenaars stopgezet zoals wordt gesuggereerd. Maar zo zijn er wel tientallen trainings-, monitorings-, verificatie- en certificerings initiatieven die bedrijven inzetten om de negatieve impact te beperken.
Samen werken aan oplossingen
Juist bedrijven die transparant durven te zijn over hun toeleveringsketen, binnen het convenant of soms ook publiek, komen meer te weten over hun keten. Dat kan zijn door eigen MVO beleid, onderzoek en verificatie, maar ook door onderzoek van NGO’s, vakbonden of overheden. Daarom is het ook van belang dat deze partijen er zijn en dat ze in samenwerking met bedrijven, brancheorganisaties en (lokale)overheden en zoeken naar oplossingen in plaats van het alleen agenderen. Dat is in groot belang van de sector, overheden en alle werknemers wereldwijd. De consument zou het hele verhaal moeten kennen om te beoordelen of bedrijven gepaste zorgvuldigheid (due diligence) juist toepassen. Je ziet ook al dat er kritische lezers zijn die online een afgewogen mening laten zien.
New Generation Agreement
Binnen het convenant werkt Modint samen met Inretail en leden namens de sector verder aan een duurzame sociale industrie met overheid, vakbonden en NGO’s. Met het New Generation Agreement (NGA) zullen we dat voortzetten. Het liefst zo internationaal mogelijk zodat we steeds meer partijen wereldwijd betrekken om het verschil te maken.
|
Volkskrant Track & Trace: het laatste nieuws met duiding van redacteuren, achtergronden, columns, opinie, wetenschap, en recensies van kunst & cultuur. Hierin geeft Gertjan de Jong, communicatieadviseur bij International Justice Mission, een wereldwijde organisatie die strijdt tegen moderne slavernij, nuance aan de nieuwsberichten en pleit hij voor 'verplichte transparantie' Hieronder een deel van zijn betoog. "De Volkskrant meldde verderop in het bericht: ‘Bedrijven als Zeeman en WE doken op in het onderzoek omdat zij relatief transparant zijn over hun productieketen. Voor veel andere kledingbedrijven geldt dat niet.’ Niet verplicht Hier ligt precies het manco van het huidige speelveld. Bedrijven zijn niet verplicht om na te gaan of er in hun productieketen sprake is van uitbuiting en slavernij. Sommige bedrijven, zoals Zeeman, zetten de eerste noodzakelijke stappen om slavernij en uitbuiting tegen te gaan. Zij geven namelijk inzicht in hun productieketens. Juist door die transparantie komen echter misstanden aan het licht en komen ze in het nieuws als bedrijven die arbeiders uitbuiten. Voor kledingbedrijven die weinig tot geen werk maken van transparantie, is dit niet echt een aanmoediging om hun werkwijze te verbeteren. Je kunt de situatie enigszins vergelijken met een docent die huiswerk opgeeft. Drie leerlingen maken braaf hun huiswerk en de overige twintig leerlingen doen helemaal niks. Maar wat gebeurt er de volgende dag? Die drie leerlingen blijken nogal wat fouten te hebben gemaakt. De leraar haalt ze naar voren en leest ze uitgebreid de les. Terecht? Nou, die leerlingen hebben inderdaad fouten gemaakt, maar ze hebben het tenminste geprobeerd." |
